Drewniany kościół konstrukcji zrębowej p.w. Wszystkich Świętych zbudowano w latach 1708-11 staraniem proboszcza Macieja Wilczyńskiego, kanonika kurzelowskiego.

W 1900 r. znacznie przedłużono od zachodu nawę kościoła oraz dobudowano kruchtę od strony południowej. 25 lat później wyremontowaną świątynię pokryto nowymi gontami. Po wcześniejszej świątyni z XV lub XVI w. pozostał późnogotycki kamienny portal z XVI w. zdobiący wejście do prezbiterium oraz murowana, renesansowa zakrystia o sklepieniu kolebkowym, do której obecny kościół został dobudowany. Odrzwia od zakrystii gotyckie, ostrołukowe, profilowane, osłonięte późniejszymi renesansowymi. Jest to budowla orientowana, bezwieżowa z wieżyczką sygnaturki, jednonawowa z węższym prezbiterium zamkniętym wielobocznie. Kościół przykryto dachem dwuspadowym z szerokim okapem nad prezbiterium, natomiast zakrystia przykryta jest dachem pulpitowym.

Wewnątrz świątyni na uwagę zasługują: dwa barokowe ołtarze z XVII w., kamienna chrzcielnica z początku XVIII w. oraz gotyckie żelazne drzwi wejściowe z ozdobnymi okuciami.

Obok świątyni znajduje się trójdzielna, murowana dzwonnica z 1 poł. XIX w. z trzema otworami na przestrzał. W pobliżu znajduje się także murowana, czworościenna, dwukondygnacyjna kapliczka z wnęką, kryta dachem namiotowym, z ludowymi obrazami świętych.